De neerkijker Selene vomer

De neerkijker

  Pelagische vissen

De neerkijker Selene vomer

Steekkaart

De neerkijker

Wetenschappelijke naam:
Selene vomer
Familie:
Carangidae
Klasse:
Actinopterygii
Phylum:
Chordata
Registratiejaar:
Linnaeus, 1758
IUCN-status:
Niet bedreigd
CITES-status:

Niet geëvalueerd

Verspreiding:

Westelijk deel van de Atlantische Oceaan en de kusten van Midden- en Zuid-Amerika.

Habitat:

Hij leeft in de ondiepe kustwateren, op een zanderige of rotsachtige bodem.

Grootte:

24 cm met een maximum van 40 cm.

Voeding:

Deze vis voedt zich met wormen, kleine schaaldieren en vissen.

De neerkijker selene vomer
 

Dankzij zijn zwemblaas kan de neerkijker grommen als hij zich bedreigd voelt!

De neerkijker luistert naar de Latijnse naam Selene vomer en wordt ook wel paardenkopvis of Musso panache genoemd.Hij voedt zich met wormen, kleine schaaldieren en vissen.

Het Amerikaanse leger heeft belangstelling voor zijn camouflagemethode, zowel om deze zelf te gebruiken als te kunnen herkennen bij de anderen!

Wist je dat?

In Nausicaá zwemmen de neerkijkers rond in een bassin van 10.000 m³. Ze kruisen de grote mantarog, de grijze haaien, de gevlekte adelaarsroggen, de duivelsroggen en andere vissen die in scholen leven, zoals de Spaanse makreel en de snapper.

Waar vind je dit dier?

De neerkijker beweegt zich op een diepte van 1 tot 53 meter. De volwassen vissen leven in groepen in de ondiepe kustwateren, op de zanderige of rotsachtige bodem; de jonge exemplaren houden zich op in trechtermondingen.

Westelijk deel van de Atlantische Oceaan, in de Golf van Mexico, langs de Caraïben en de kusten van Midden- en Zuid-Amerika, van Mexico tot Argentinië.

Hoe herken je dit dier?

  • Deze vis onderscheidt zich door zijn zijdelings sterk samengedrukte lichaam, een verticale kop en een mond die naar beneden is gericht, vandaar zijn naam 'neerkijker'.
  • Hij is zilverkleurig en meet doorgaans 24 cm, met een maximale lengte van 40 cm.

Wat maakt dit dier bijzonder?

Deze zilverachtige kleur is een enorme troef voor de neerkijker. In de volle oceaan is er immers nergens een plaats om zich te verstoppen, en dan kan de neerkijker terugvallen op zijn camouflagetechniek die hem onzichtbaar maakt voor de vijand, een techniek waarin de onderzoekers zijn geïnteresseerd. Deze camouflage steunt op de 'spiegelstrategie' en bestaat erin dat het licht van de zon wordt weerspiegeld op de huid van de vis dankzij de reflecterende eigenschappen ervan.

De neerkijker manipuleert op die manier het gepolariseerde licht dat heel wat vissoorten kunnen waarnemen (de mens niet) om te kunnen reageren op de hoek van het zonlicht. Zo kan hij zich op elk uur van de dag en ongeacht de positie van de zon verstoppen.

Bedreiging en beschermingsmaatregel

Zijn vel is erg in trek, maar het opeten ervan houdt wel een risico in. Je kunt namelijk ciguatera oplopen, een door voedsel overgebrachte ziekte die wordt veroorzaakt door een gif dat aanwezig is in bepaalde microscopische algen die de vis verslindt. Dit risico bestaat ook bij het eten van haaienvel.

Waar te vinden in Nausicaá?

op reis in volle zee

De neerkijker solene vomer

Het Oceaan-magazine

Doorloop onze nausicaa blog

In de schijnwerpers

10 dingen die je moet weten over kwallen

De kwal komt voor in alle wereldzeeën en intrigeert en fascineert.

méduse dorée à nausicaa

Artikel

Verdienen de dieren van de diepte hun angstaanjagende namen?

Of zijn ze gewoon het slachtoffer van hun uiterlijk?

Artikel

Het raadsel van de mysterieuze geluiden van de oceaan opgelost

Klop, klop! Wie is daar? Het is brydevinvis