Wat is de grootste schildpad ter wereld?

De lederschildpad Dermochelys coriacea is de grootste van de zeeschildpadden en schildpadden in het algemeen.

Hij onderscheidt zich van andere schildpadden door zijn schild, dat geen schubben heeft. In feite bestaat het schild uit een dunne huid die een dikke vetlaag bedekt en zeven kielen - de elementen die het schild vormen - over de hele lengte. De lederschildpad wordt ook wel lederschildpad genoemd.

Hij kan tussen de 1,5 en 2 meter lang worden en tussen de 300 en 500 kilo wegen!

Waar kun je het vinden?

De lederschildpad komt overal ter wereld voor, behalve in de Noordelijke en Zuidelijke Oceaan. Deze schildpad is een pelagisch dier dat op volle zee leeft en tot 1300 meter diepte kan duiken. Hij blijft 85 minuten onder water voordat hij weer bovenkomt om adem te halen.

De lederschildpad trekt veel en kan meer dan 16.000 km per jaar afleggen tussen broedplaatsen en foerageergebieden.

Vrouwtjes in de broedleeftijd komen om de 2 tot 4 jaar hun eieren leggen, altijd op hetzelfde strand in de tropen of subtropen. Ze leggen elke 10 tot 15 dagen 2 of 3 eieren, telkens 100 tot 200 eieren die 60 tot 70 dagen broeden.

Wat eet ze?

De lederschildpad volgt de populaties kwallen en koppotigen waaruit zijn dieet bestaat. Hij eet leeuwenkwallen, maar ook pelagische manteldieren, vissen, zee-egels, schaaldieren, weekdieren en een paar algen en planten.

Om aan hun voedselbehoefte te voldoen, moeten jonge schildpadden het equivalent van hun gewicht aan kwallen consumeren.

Om de geleiachtige lichamen van de ingeslikte kwallen vast te houden, zijn de bek en keel van de lederschildpad voorzien van naar achteren gerichte stekels.

Hoe herken je het?

Het lichaam van de lederschildpad is 'gevormd' om met gemak lange afstanden af te leggen en zijn hydrodynamische vorm betekent dat hij snel kan zijn onder water, met snelheden tot 40 km/u.

Zijn bewegingen worden ook ondersteund door zijn voorflippers die verhoudingsgewijs langer zijn dan die van andere zeeschildpadden en zijn achterflippers zijn peddelvormig.

Wat maakt het speciaal?

Lederschildpadden kunnen tot 50 jaar oud worden en worden geslachtsrijp tussen hun 9e en 20e. Als ze geboren worden, trekken de kleine schildpadjes de zee op. Onderweg van het nest naar de oceaan zijn deze schildpadjes van 7 cm een gemakkelijke prooi voor vogels, krabben en honden, die zich aan hen tegoed doen.

Het lichaam van Lederschildpadden is niet veranderd sinds de tijd van de dinosauriërs.

Bedreigingen en beschermingsmaatregelen

De lederschildpad is een bedreigde diersoort, die op de rode lijst van de IUCN als kwetsbaar is geclassificeerd en in bijlage I van CITES is opgenomen. In Frankrijk is hij sinds 2011 volledig beschermd.

De populatie lederschildpadden neemt in verschillende delen van de wereld af, met name in de Stille Oceaan. Deze schildpadden worden zowel op de broedstranden als in de oceaan bedreigd.

Door de verstedelijking van de kustlijn neemt het aantal droge zandstranden af waar de schildpadden hun eieren kunnen leggen. De straatverlichting hindert en desoriënteert de jonge schildpadden die naar de oceaan willen. Het stropen van schildpadden en de consumptie van eieren door mensen hebben een impact op het voortbestaan van de soort, ondanks het feit dat deze in veel landen beschermd is.

De stijging van de zeespiegel als gevolg van de klimaatverandering veroorzaakt erosie van de stranden en dus van het gebied waar de vrouwtjes komen nestelen. Ook de temperatuur van het zand heeft een impact op het voortbestaan van de eieren en op de verhouding tussen mannetjes en vrouwtjes, omdat de geslachtsbepaling afhankelijk is van de temperatuur van het nest.

In de oceaan heeft de opwarming van het water ook een impact op de abundantie en de verspreiding van voedsel, wat leidt tot nieuwe verplaatsingen van de schildpadden, maar ook tot variaties in het broedseizoen. Plasticvervuiling leidt tot sterfte onder schildpadden die plastic zakken verwarren met kwallen en stikken wanneer ze deze inslikken. Bijvangst in visnetten doodt schildpadden door verdrinking of als gevolg van verwondingen. Botsingen met boten wanneer schildpadden zich dicht bij het wateroppervlak bevinden.