De zeeappel

Stekelhuidigen

Parcours précédent parcours suivant

Steekkaart

De zeeappel

Wetenschappelijke naam:: Pseudocolochirus violaceus

Familie:: Cucumariidae

Klasse:: Holothuroidea

Phylum:: Echinodermata

Registratiejaar:: Théel, 1886

IUCN-status:: Niet beoordeeld

CITES-status:: Niet geëvalueerd

Verspreiding:: De Indo-Pacifische zone, langs de oostelijke kust van Afrika

Habitat:: De zeeappel is een zeekomkommer die voorkomt in de Indo-Pacifische zone.

Grootte:: De zeeappel kan 10 tot 18 cm lang worden.

Voeding:: Detritivoor, voedt zich met organisch materiaal, stukjes algen en zoöplankton.

Uit onderzoek is gebleken dat bepaalde delen van de zeeappel een effect hebben op kankercellen.

De zeeappel hecht zich vast aan de rotsen met behulp van zijn poten die voorzien zijn van zuignappen en ontvouwt zijn vertakte tentakels. Deze tentakels houden de organische deeltjes vast waarmee de zeeappel zich voedt.

Wist je dat?

Waar vind je dit dier?

De zeeappel is een zeekomkommer die voorkomt in de Indo-Pacifische zone - Australië, Filippijnen, Indonesië, Sri Lanka, India, Vietnam, China, Hongkong, Japan, langs de oostelijke kust van Afrika, van Zuid-Afrika tot de Rode Zee en ook Madasgaskar.

Hoe herken je dit dier?

Hij is herkenbaar aan zijn heel kleurrijke lichaam.

Wat maakt dit dier bijzonder?

Bij gevaar kunnen de zeeappels, net als alle andere zeekomkommers, hun beschermingsorganen in de strijd gooien. We noemen dit de buizen van Cuvier; als het dier zich bedreigt voelt, stoot het deze af en die groeien dan nadien snel terug. Wanneer deze draden, opgebouwd uit een soort kleefstof, in contact komen met het water, zwellen ze op en veranderen ze in een beschermend slijm. Zo verlamt de zeeappel zijn vijand die volledig vast komt te zitten.

Bedreiging en beschermingsmaatregel

Er zijn momenteel geen beschermingsmaatregelen voor de zeeappel en dit dier wordt ook niet geïnventariseerd. Alleen de sector van de aquaristiek is in de zeeappel geïnteresseerd.