Het raadsel van de mysterieuze geluiden van de oceaan opgelost

Terwijl in de ruimte niemand je kan horen schreeuwen, circuleren op de bodem van de oceaan geluiden die kunnen worden opgenomen, maar soms duurt het enkele jaren voordat ze kunnen worden geïdentificeerd.

En zo lijkt het mysterie van een onbekend geluid in de Marianen-archipel eindelijk te zijn opgelost. In 2014 werden lage tonen gevolgd door metaalachtige echo's geregistreerd, die werden gedetecteerd tijdens een akoestisch onderzoek boven de Marianentrog, voor de kust van Guam. De wetenschappers noemden ze "Biotwangs" (een paar seconden om hier naar te luisteren).

De eerste hypotheses wezen op walvisgezang, maar het was niet mogelijk om de soort achter de geluiden te bepalen. Zonder visueel bewijs was het moeilijk om te zeggen wie de geluiden maakte, omdat wetenschappers de bron identificeerden door het dier zijn lied te zien produceren. Zoals Ann Allen, NOAA-onderzoeker-oceanograaf en co-auteur van het onderzoek het zegt, "het kost veel tijd, veel moeite en veel geluk".
Met veel geduld losten wetenschappers het raadsel op. Terwijl ze walvissen observeerden bij de Marianen-eilanden, in de buurt van de Marianentrog in het noorden van de Stille Oceaan, zagen wetenschappers tien keer Bryde's walvissen en negen keer hoorden ze biotongen. "Eén daarvan was toeval," legt Ann Allen uit. "Twee keer is het toeval, negen keer is het zeker een Bryde's walvis."

Nadat de walvis was geïdentificeerd, begonnen de wetenschappers uit te zoeken waar deze specifieke geluiden eerder waren gehoord. Dit vergde een titanische analyse, met meer dan 200.000 uur aan geluidsopnames in de NOAA-database. De wetenschappers werkten vervolgens samen met Google om hun kunstmatige intelligentietools te gebruiken, die werden "getraind" om naar bepaalde frequenties te zoeken.

Het onderzoek toonde aan dat deze groep Bryde's walvissen een aparte populatie vormt en gaf hun locatie over meerdere jaren aan. In 2016 werden de walvissen bijvoorbeeld gezien in het noordwesten van de Hawaï-eilanden omdat de locatie van hun voedsel was veranderd na een El Niño-gebeurtenis. 

Door AI te gebruiken om gegevens over de bewegingsfrequentie en locatie van walvissen te vergelijken met "klimaat- en omgevingsfactoren", zoals Lauren Harrell van Google, die deelnam aan het onderzoek, aangeeft, kunnen we acties om deze zeezoogdieren te beschermen beter afstemmen.