De superschoonmakers van de zee

De gewone poetslipvis (Labroides dimidiatus) behoort tot deze categorie van superschoonmakers. Hij is zeer sedentair en in zijn bedrijfje kent men geen crisis. De vissen begeven zich naar het trefpunt om hun bek en hun kieuwen te laten inspecteren en zich te laten ontdoen van voedselresten of dode huid. De gewone poetslipvis is zowel tandarts als dokter en begeeft zich onbevreesd in de muil van de moeraal om hem te opereren.

Maar pas op voor kwakzalvers! Zo is er bijvoorbeeld de Aspidontus taeniatus die sterk lijkt op de gewone poetslipvis en zich ook zo gedraagt, maar die er niet voor terugdeinst om zijn klant/patiënt te bijten en een stuk van zijn vin af te rukken.

De Pacifische poetsgarnaal is ook zo'n detrivoor die zich nuttig maakt als schoonmaker. Hij voelt zich net als de gewone poetslipvis volkomen op zijn gemak in de bek van een moeraal; hij ontdoet de vissen van hun parasieten. Deze garnaal kan per dag tot 300 vissen afwerken!

Sommige garnaalsoorten zijn verzot op glasanemonen (van het type Aiptasia) en bevrijden de aquariums van dit roofdier dat de koralen aanvalt.

Een andere superschoonmaker van de zee is de holothuria, ook zeekomkommer genoemd. In het wild is de zeekomkommer belast met het opruimen van de zeebodem. Detrivoren verteren inderdaad meer dan 45 kg sediment per jaar en lozen een bezinksel dat ontdaan is van alle onzuiverheden.

De zeekomkommer is heel populair in de Aziatische keuken en wordt ook gevangen voor medische doeleinden, want er worden hem lustopwekkende eigenschappen toebedeeld en men denkt dat hij de viriliteit verhoogt.

De druk van de overbevissing die weegt op de populatie van zeekomkommers vormt een ecologisch probleem.

Heel wat haaiensoorten zijn ook geweldige schoonmakers. Aan de top van de voedselketen spelen ze de rol van regulator van de mariene populaties door zich te voeden met zwakke of zieke dieren.

De plaats van de haai aan de top van de voedselketen is daarom essentieel voor het evenwicht in de oceanen.