Krabben, garnalen en schaaldieren
Steekkaart
Niet geëvalueerd
Van IJsland en Noorwegen tot Portugal, en ook in de Middellandse Zee en langs de kusten van Noord-Amerika.
Van aan de waterkant tot op een diepte van 140 meter.
Tussen 35 en 100 mm.
Dit is een echte aaseter; hij voedt zich met kadavers van dieren en ook met plantenresten.
Wanneer zijn schaal beschadigd is geworden, gaat de heremietkreeft op zoek naar een ander pantser.
De jonge heremietkreeft kiest meestal de schaal van een alikruik, een buikpotig weekdier. De volwassen exemplaren geven de voorkeur aan de schaal van een wulk, ook kinkhoorn genoemd, die beter aangepast is aan hun omvang.
In sommige landen mag je geen schalen verzamelen om te vermijden dat de heremietkreeft geen onderkomen meer vindt.
Anderzijds zorgt de heremietkreeft als aaseter ervoor dat de zeebodem gezond blijft.
Le bernard-l'hermite vit principalement depuis le bord de mer jusqu'à 140 m de profondeur, sur les fonds sableux, rocheux et les prairies de zoostères (plantes aquatiques).
Comme tout décapode, le bernard l’hermite possède 10 pattes. Les trois paires avant dont ses deux pinces lui servent à se déplacer. Son avant-dernière paire de pattes lui sert à accrocher sa coquille, sa dernière paire arrière l’attache à l’axe central de sa coquille.
Sa pince droite est plus grande que la gauche. Elle lui sert aussi à boucher l’entrée de sa coquille en cas de danger. Par ailleurs, le bernard l’hermite apprécie la compagnie; il lui arrive de partager la surface de sa coquille avec une ou deux anémones. Les tentacules urticants de ces dernières servent de dissuasion. En retour, elles se nourrissent des reliefs de repas de leur hôte.
Le bernard l’hermite dispose d’une carapace mais incomplète ; son ventre nu le rend vulnérable. Pour se protéger, rien de tel qu’une coquille de gastéropode dans laquelle il rentre à reculons.
C'est le plus grand et le plus commun des bernard l'hermite de l'Europe du Nord-Ouest.
mankind and shores
Het Oceaan-magazine
A la une
Mijnbouw vormt een bedreiging voor de diepzee: laten we ons mobiliseren om haar te beschermen!
Article
De ruimte tussen het oppervlak en de bodem van de oceaan wordt de waterkolom genoemd.
Article
Afhankelijk van of ze in open water of op de bodem leven, hebben vissen in de waterkolom een morfologie die is aangepast aan hun leefomgeving.